Fotoğraf: Mesut FIRAT
Akbulut Köyü, Tütün Tarlası -1975
Koşardık kocaman telaşla annemizin yanına
Basardık çığlığı “Anneee!... bak parmaklarıma”
İsyan ederdik zifirin elimizdeki yapışkanlığına
Sonra alışır minik ellerimiz yeşil yapraklara
Kıyıp koyamazdık onları yere kara topraklara
Kucağımızda taşırken kırdığımız “Dömetleri”
İkinci feryat; “Anneee!... bak kirletti elbiseleri”
Oysa görüyorduk annemizin zifirli ellerini
Tütün zifirine “böyenmiş” kirli elbiselerini
Onlara normal olan, bu durum, bize yanlış
Annemse derdi; “bu bizim ekmeğimiz” alış
Usanır tütün kırmaktan, atlar ırmaktan
Armut toplardık karşı “bahçalıktan”
Isırdığımız armutları yiyemezdik acılıktan
Kaderimizdi bu bilemezdik ufaklıktan
Oysa annemizin de elleri kirliydi
Bu durumdan hiç şikâyetçi değildi
Ettiği ekmekler tatlı, şeker gibiydi
Tütüne “rızgımız” der, boyun bükerdi
/Çetin KOŞAR
Alaçam, 1978
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder