BEN KÖYÜMÜ ÇOK ÖZLEDİM
Şimdilerde Akbulut Köyü diyog eme biz
Esas Sordanköy ‘dür bizim köyümüzün adı
Yukarköy merkezidir aşşanın, garşunun
Ben köyümün havasını, suyunu çok özledim
Zabah erkenden galkar dooru tama daşa goşardug
Gendümüzden önce malları, öküzleri yivgülerdüg
Pinniğin kapaklarını açar, soora köpee yallardug
Ben köyümün tovunu cücüğünü çok özledim.
Biz zabah işlerine bakîken evin yannarında
Anamız çorbamızı bişürüdü ocakdaki gazanda
Un çorbasını da çok iyi düşürüdü irehmedlü
Ben köyümün aşını çorbasını çok özledim.
Köyde işlerimiz yaz-gış çoğudu, gün yetmezdi
Gine de her gün akşam vakti okulun hallusunda
Top oynamadan bir türlü evlerimize gidmezdüg
Ben köyümün okulunu camisini çok özledim.
Çöcüüken köyde malları hip biz güdiyedüg
Yaylım için Köyaltı yetmese meşveretlere gidiyedüg
Cilimdeki göllerde doya doya ne güzel yüziyedüg
Ben köyümün göllerini, çaylarını çok özledim.
Hasat zamanı Tokmak Hırmanının havası çok güzeldi
Kimimiz Kelçeben yerine, Budamalığa, Kayış yerine
Kimimiz de Kilisenin urdan, Kışlaya Türbeye giderdi.
Ben köyümün yazılarını, meşferetlerini çok özledim.
Yukarköylüler Kömürlüg’de, Garşıköylüler Eskiköy’de
Mal güdiken kelik yapar, gün boyu içinde yaşardug
Bazen keliklerimizi yıkar bir birimizinen gavga ederdüg
Ben Gabukluğu, Gabaalmanın düzünü çok özledim.
/Çetin Koşar
20 Nisan 2009, 03:16
20 Nisan 2009, 03:16
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder