Bu yazıda dostlar, yaratılmışların en şereflisi "insan" ile hakaretlerimizde en başta söylediğimiz "öküz" arasında bir mukayese yapalım istedim.
* *
Öküzler, arabasını tam yolun ortasına park etmezler!
Öküzler, sola sinyal yakıp sağa sapmazlar!
Öküzler, yolun ortasında böğürerek balgam tükürmezler!
Öküzler, mahallenin ortasında müziğin son sesine kadar açıp akşama kadar mahalleyi diskoya çevirmezler!
Öküzler, Pazar günleri sabah erkenden motosikletlerinin ne kadar çok bağırabildiğini test etmezler!
Öküzler, yemek yedikleri yere pislemezler!
Öküzler, yedikleri samanın hakkını vermeyerek, işten kaytarmayı düşünmezler!
Öküzler, bir gün silahın kendilerine dönebileceğini düşünmeksizin dolma tüfekleri doldurup durmazlar!
Öküzler, layık olmadıkları işe getirilmek için eşlerini, dostlarını araya sokarak ahbap çavuş ilişkisi ile makam mevki sahibi olmaya çalışmazlar!
Öküzler, yönetici olurlarsa eğer, yanlarına işin ehillerinin yerine yağcıları getirmezler!
Öküzler, yemek yerken ağızlarını şapırdatmazlar! (Şapırdatsalar da bundan rahatsız olacak kimse yoktur ya! Neyse...)
Öküzler, sattıkları malı yalanlarla överek 3 -5 ürün satmayı yapmayı kâr saymazlar!
Öküzler, yalakalık yaparak ye da onurlarını satarak bir yerlere yaranmaya çalışarak para kazanmayı şereflerine yediremezler!
Öküzler, yaşadıkları otlağın sorunlarına karşı duyarsız kalmazlar!
Öküzler, esnaf olurlarsa "öküzce" davranmazlar!
Öküzler, yaptıkları iyilikleri günü gelince hemen başa kakmazlar!
Öküzler…
Ve…..
Öküzler de insanlar da,
bu yazıyı nasıl okuyacaklarını,
çok iyi bilirler!.. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder