O'na Sıcak Bir Şeyler Verin.

---

Asker Tekin KOŞAR' ın 1986 yılında ailesine yazdığı bir mektup.

---

Mektubun önemini vurgulayan bir örnek. Elektronik ortamlardaki verilerimiz şu yukarıda fotoğrafını gördüğümüz mektubun sıcaklığını ne kadar taşıyacak bize. Her gün yeni bir sistemin keşfedildiği bu teknolojilerde onları kaç yıl koruyabileceğiz. Ya da şöyle diyelim, PC'lerin ilk çıktığı günlerde Fortran4, Basic ve Qbasic ile kodlayıp arşivlediğimiz verilerimizi yeni versiyon proğramlara aktarabildik mi? Veya ne kadarını kurtarabildik....  Lütfen Mektup yazalım. Elimizle, bileğimizle, kağıt ile, kalem ile. Yollamazsak ta olur.

---

24 Kasım 1986

Pazartesi

  

Sayın Kıymetli Anneciğim ve Babacığım,

Satırlarıma başlamadan önce selam eder hasretle ellerinizden öperim. Daha nasılsınız? İyi misiniz? İyi olmanızı Yüce Allah’tan dilerim. 19 Kasım 1986 tarihli mektubunuzu bugün aldım ve hemen cevap yazıyorum. Daha ekin ekme ve odun çekme işlerine başlayamamışsınız. Ne yapalım. Yüce Allah’ın izniyle bir gün başlarsınız ve bitirirsiniz.

Daha daha nasılsınız?  İyi misiniz?  İnşallah köylerde her hangi bir yaramazlık olmayıp, hepiniz sıhhattesinizdir. Sizler de beni soracak olursanız ben, Allah’a şükürler olsun şu anlarda iyiyim. Herhangi bir yaramaz durumum yok. Gün saymaya başladık. Son günler de çabuk geçmiyor ama ne yapalım. Yüce Allah’ın izniyle bir gün gelir hepsi biter. Bugünler de geçer. Başka ne diyeyim. Babacığım! Daha nasılsınız? Dedem ve ninem ne yapıyorlar? İyiler mi? Onlara da selam eder ellerinden öperim.

Bir de, benim fındık ne yapıyor? Hâlâ yaşıyor mu? Şu kış günlerinde zavallı hayvan üşür dışarıda. Hayvanlara yal verirken O’na da bir parça sıcak bir şeyler verirsiniz. Çünkü ben burada iki saat soğukta dursam nöbette, donuyorum da o zavallı hayvan ne yapar her gece sabaha kadar? Onu ancak soğukta kalan bilir. Neyse boş verin de, ben size bu mektubumdan önce iki tane mektup atmıştım. Onlardan hiç birisinin cevabı gelmedi. Almadınız mı hâlâ bilmiyorum? Onlar da para falan istemiştim. Yavaş yavaş kendimizi düzmeye başlayacağız. Onun için bir an evvel bir şeyler yapmaya başlayın. Bundan sonra kalan doksan gün var. Başka yok. Ondan sonra ver elini Samsun. Yallah Sordanköy.

Neyse, satırlarıma burada bir son verirken hepinize ayrı ayrı selam eder, ellerinizden öperim. Tüm komşulara selam eder ayrıca Kenan Abi ve Ayşe Halama selam eder, ellerinden öperim.

SON.

Oğlunuz, Tekin (İmza)

Cevap beklerim.

                                                 

Ç.Koşar 'ın arşivinden